شهر و روستا – ری – روز پنجشنبه ۱۷ مهرماه سرپرست فرمانداری بهارستان از انتقال بزرگترین پایانه حمل و نقل استان تهران واقع در نسیم‌شهر به منطقه کهریزک در جنوب تهران خبر داد و اعلام کرد که وجود این پایانه بزرگ در نسیم‌شهر طی سال‌های گذشته موجب بروز مشکلات ترافیکی و اجتماعی متعدد برای ساکنین شهرستان بهارستان شده است که با پیگیری‌های مستمر و هماهنگی دستگاه‌های ذیربط ، روند انتقال پایانه نسیم‌شهر به کهریزک وارد فاز اجرایی شده و به زودی عملیات اجرایی آن آغاز خواهد شد .

سرپرست فرمانداری بهارستان صراحتا عنوان میکند که پایانه ناوگان حمل و نقل سنگین پس از جابه‌جایی ، نقش مؤثری در کاهش بار ترافیکی منطقه و ساماندهی عبور و مرور در محورهای جنوبی تهران خواهد داشت که در تلاشیم این اقدام در کوتاه‌ترین زمان ممکن به سرانجام برسد ”

انتقال پایانه حمل و نقل تهران از جنوب غربی اسلامشهر و شهرستان بهارستان به بخش کهریزک ، تجلی آشکار یک سیاست شکست‌خورده ی شهری است که “حل مسئله” پایتخت را نه در چارچوب توسعه متوازن و زیرساخت‌های پایدار ، بلکه در انتقال و تحمیل معضلات به حاشیه‌نشینان جنوبی آن تعریف می‌کند .

▪️ نقدی بر انتقال پایانه حمل و نقل نسیم شهر به کهریزک

انتقال پایانه حمل و نقل سنگین نسیم شهر از جنوب غرب تهران به کهریزک که با اعتراض ساکنان مناطق جنوبی شهرستان‌ ری و به ویژه اهالی کهریزک مواجه شده ، در حقیقت پاک کردن صورت مسئله ی وجود آلودگی و ترافیک برای ساکنان موقعیت جاده ساوه و نسیم شهر است ، بدون آنکه راه‌حل بنیادی برای آن ارائه دهد.

چنین اقدامی ، تبعیض ساختاری را علیه ساکنان مناطق جنوبی ری رقم می‌زند و پیام ضمنی آن این است که آرامش و سلامت آنان ، قربانی آسایش و آرامش ساکنان نسیم شهری و صد البته تدبیر مدیران آن مناطق می‌شود .

عواقب این انتقال ، کهریزک را با یک بحران چند بعدی روبرو خواهد کرد : آلودگی هوای ناشی از تردد هزاران خودروی سنگین ، ترافیک فلج‌کننده در زیرساخت‌های نامتناسب ، تشدید معضلات اجتماعی و امنیتی به دلیل تمرکز جمعیت مهاجر و سودجو و نیز افزایش فشار بر منابع آبی و برقی که پیش از این نیز تحت فشار بودند .

در برابر این تصمیم اما پرسش‌های بی‌پاسخ فراوانی مطرح میشود : یک – آیا مطالعات کارشناسی برای ارزیابی اثرات زیست‌محیطی و اجتماعی انجام شده ؟ دو – چه برنامه‌ای برای تقویت زیرساخت‌های حیاتی کهریزک و تامین منابع انرژی آن در نظر گرفته شده ؟ و سه – آیا به نظر مدیران و تصمیم گیران در نقاط مختلف پایتخت ، به جز “تخلیه” و سرازیر کردن مشکلات پایتخت در شهرستان ری ، هیچ راه حل دیگری وجود ندارد؟

این اقدام نه یک راه‌حل ، بلکه اعترافی به ناتوانی در مدیریت کلان‌شهر و تکرار الگوی ناعادلانه‌ای است که حقوق شهروندی ساکنان شهرستان ری را باری دیگر نادیده می‌گیرد و حجم عظیم مشکلات مناطق مختلف پایتخت را یک‌جانبه بر دامن آنان می‌گذارد “